Op dinsdag 1 september vertrokken Alexander, Bert en Joeko met Martin-air naar Aruba. Bassist Boudy was er niet bij, nadat hij een ernstige ziekte had meegemaakt ruim een half jaar geleden, leek het alle partijen het beste de lange vliegreis niet te gaan maken. Boudy werd in Aruba vervangen door Melvin Smith uit Chicago. Melvin speelde 14 jaar in de band van de in juni overleden, queen of the Blues, Koko Taylor. Melvin reisde samen met Grana Louise uit Chicago via Miami naar Aruba.

De vlucht van de Nederlanders verliep voorspoedig, dankzij de inzet van Martin air piloot Wouter Pleysier (vriend van Bert en ook drummer) was het geen enkel probleem het ruim 40 kg zware in flightcase verpakte Hammond orgel van Joeko over de Atlantische oceaan te vervoeren. De ontvangst was hartelijk, op het vliegveld hingen al promotie banners met een foto van Grana, er stond een Chevrolet busje klaar en de douane was uiterst gewillig inzake het invoeren van o.a. de cymbals, snaredrum, orgel, gitaar, effects etc.

Er was een warme ontvangst voor de band in het uiterst fraaie Paradera Park. Henk en Debby Steenbergen, het eigenaars duo, verwelkomde ons bijzonder hartelijk. Paradera park heeft werkelijk zeer mooie apartementen, voorzien van een mooie moderne keuken, gelegen rond een fantastische tropische tuin met heerlijk zwembad. Deze plek is echt een aanrader voor mensen die echt willen relaxen. Kijk maar eens op www.paraderapark-aruba.com.

Het vliegtuig uit Miami met Melvin en Grana was aanzienlijk vertraagd door een hurricane, daarom werd besloten eerst naar de meet and greet van het festival te gaan in de fraaie club Papiamento. Daar waren de pers en gitarist Wil Bernard en festival-organisator Erik–jan Eman. Na het nuttigen van een vissoepje werden Melvin en Grana opgehaald vanaf het vliegveld.

Op de woensdag en donderdag werkte de Cosy Cotton band een druk promotie programma af. Alle kranten hadden foto's gepubliceerd er hingen banners met foto's en posters en affiches over het gehele eiland.
Vrijdagmiddag was er een soundcheck die verliep onder warme omstandigheden voorspoedig. De Cosy Cotton band met Grana Louise moesten het festival openen voor David Sanborn. Dat lukte prima er was veel publiek en het optreden werd een groot succes.
Op zondag werd er weer gespeeld op het fraaie strand bij Moomba Beach. Ook dat was succesvol. Een grote groep Amerikaanse toeristen genoot van de Blues tijdens een fraaie tropische zonsondergang.

Maandag was het weer tijd voor de terugreis, het was weer een geweldig avontuur in Aruba en volgend jaar zijn wij er zeker weer bij.

Een drietal optredens tijdens het Zandvoortse jazz behind the Beach festival en verdere opnames en voorbereidingen voor de nieuwe Cosy Cotton Band DVD/CD maakten  het mogelijk om zangeres Grana`Louise uit Chicago in te vliegen.

Donderdag was er nog een meeting en repetitie in de CCB studio in Nederhorst Den Berg, maar vrijdag middag (31/7) werd er afgereisd naar Zandvoort. Besloten was een drietal PA mogelijkheden te kunnen benutten en daardoor moest er flink wat apparatuur worden meegenomen. Er moest in kleine clubs maar ook in de openlucht worden gespeeld.

In Cafe Fier werd alles technisch in elkaar gepuzzeld en het middelgrote PA gebruikt. Het optreden liep goed en de avond werd een groot succes, de bandleden bleven in Zandvoort overnachten.

Op zaterdagavond (1/8) werd een kleiner Pa systeem opgesteld in Cafe de Lamstrael. Ook deze avond was er weer veel publiek en succes, veel mensen die de vorige avond genoten hadden waren er weer. De Cosy Cotton band moest het succes van de vorige avond weer compleet opnieuw waar maken, altijd lastig maar dat lukte prima.

Op de zondagmiddag was er een openlucht concert op het terras van Strand restaurant Take Five. Het weer klaarde op en het werd een fantastische middag voor de CCB fans. Wij gebruikten het grote PA systeem ,dat gaf de muziek meer ruimte maar het vergt toch weer een hele andere manier van spelen, iedere noot en elk accent komen er genadeloos strak uit, even wennen maar dat speelt wel lekker. Ook dit keer was ons publiek super enthousiast. De muziek, de drank, het dansen, en de emotie, bracht een warm blues deken over het publiek en daardoor een super sfeer.
Er werden mooie video opnames en foto,s gemaakt. En iedereen heeft inmiddels Grana`Louise in zijn hart gesloten.

Begin september vertrekt de Cosy Cotton Band samen met Grana`Louise naar het Caribisch gebied om op het tropisch eiland Aruba een aantal concerten tegeven tijdens het Caribbean Sea Jazz festival 2009.
De Cosy Cotton Band zal op Vrijdag 4 September om 20.00 uur openen op het grote mainstage voor de band van 8X grammy winnaar David Sanborn.

Het cafe “de Lamstrael” had goede promotie gedaan voor ons optreden: er hingen mooie posters waar wij in vol ornaat opstonden. Veel oude fans van de Cosy Cotton Band waren aanwezig.

De vaste fanclub was helemaal aanwezig waaronder Petra, Rick, Eric met al hun geliefden en ook natuurlijk Cees Verhart en zijn vrouw Elseliene waren zowaar per trein uit Voorhout gekomen. De auto hadden zij thuis gelaten,” dan kunnen we lekker een borrelcola drinken” als dus bluesliefhebber Cees.

Bert, die oorspronkelijk uit Zandvoort komt, ontmoette weer veel oud schoolgenoten, waaronder natuurlijk de nu wat oudere, nog steeds goed uitziende dames, die vroeger in de 70er jaren bij al de concerten live aanwezig waren.

Nostalgie, herinneringen en mooie verhalen gingen rond de bar. Om 10 uur werd het optreden geopend met het nummer swingende nummer Let the good times Roll!. De eerste set ging als een trein en de stemming zat er meteen goed in. Joeko Dietrich liet de digitale toonwielen weer de goede kant op draaien en zorgde voor kippevel.

Alexander die een beetje in een hoekje, ver van de bar zat moest echt de beuk erin zetten en deed dat ook, super strak, met een groove waar je gelukkig van wordt. Boudy liet zijn basgitaar als vanouds flink knorren. Voor autochtone Zandvoorter Boudy waren er veel bluesfans aanwezig.

De Lamstrael was inmiddels bloed heet en helemaal propvol, met blues- en drankliefhebbers. Bert Devies opende de tweede set met de slogan ” Hoe meer jullie drinken hoe beter wij klinken” Het geluidsvolume werd nog wat opgevoerd zodat de politie ook even belangstelling toonde voor de blues.

Het werd weer een opmerkelijke bluesavond, Sinterklaas stond achter de bar, vele levenslessen, mooie herinneringen, erg veel lol, er is best een boel veranderd maar natuurlijk niet die geweldige oude bekende groovie sound van de Cosy Cotton Band.

Kortom iedereen was enthousiast en wij zullen er zeker nog een keer terugkomen. Het was een memorabele avond, we hebben heerlijk gespeeld. Hierbij Cafe “de Lamstrael” en het publiek ontzettend bedankt!!!

Zand, stof, diesel, verbrand rubber, ronkende motors en waanzinnig goede Blues!

Wij hebben het over het circuit van Zandvoort afgelopen zaterdag waar The Cosy Cotton Band op het Truckerfestival speelde.

Een enorm spektakel waar ik belande nadat ik door Joeko Dietrich en Bert Devies was uitgenodigd.
Ik heb nog nooit zoveel truckers bij elkaar gezien om over het geluid en de stank even te zwijgen, een jaarlijks terugkomend festival waar de meest grote en zeer indrukwekkende vrachtwagens geshowd worden en er een waarachtige race tussen deze reuzen wordt gehouden waarbij het horen je vergaat als ze voorbij scheuren.

Ik kon nog net het laatste nummer meepakken voor hun pauze maar wat ik hoorde klonk werkelijk fantastisch.
Joeko had mij al gezien en kwam met Bert Devies en de andere bandleden naar mij toe om kennis te maken.
Een gekke gewaarwording deze kennismaking omdat ik mij meteen vertrouwd voelde met deze band, de spontaniteit van deze band was nl.hartverwarmend.

Ik had al het een en ander van Joeko gehoord die zelfs al een item over deze band had geschreven voor de TB site (zie onder nieuws Cosy Cotton Band back in town).

Nu was Bert Devies zelf aan het woord zonder toeten of bellen vertelde hij wat hij op muzikaal gebied al had gedaan, (ik was toch wel onder de indruk wat hij vertelde) en wat hij met deze band wil …is in een woord gezegd ..lekker SPELEN!

Ooit al de top bereikt ,niet van plan die nog eens te bestijgen maar wil wel met zoveel mogelijk plezier op  treden, lekker een paar keer per maand.
Dat kan ook met een andere band of zanger/zangeres, "ach zegt hij in de muziek is het elkaar iets gunnen."

Na een uiterst interessant gesprek moesten de mannen weer het podium op en kreeg ik een geweldig staaltje Blues te horen.

Het optreden van Cosy Cotton is een sensatie op zich want Cosy Cotton voert je muzikaal door de staten van Amerika te beginnen met Chicago, Texas, Mississippi noem alle soorten Blues maar op en je maakte de muzikale reis mee.

Het eindigde vanzelf op de katoen velden dat kon niet uitblijven , en daar had Bert een enorme humoristisch swing aan gegeven om de oorsprong van de Blues als een verteller uit te leggen (in het Nederlands) met daar doorheen verweven een waanzinnig staaltje muziek waar ik ontroerd en vol bewondering naar heb geluisterd.
Of je het wilde of niet je kon niet stil staan laat staan zitten.

In een woord grandioos deze Cosy Cotton Band en wat een power hebben deze muzikanten en wat een vakmanschap, zoveel zelfs dat de humor en het gigantische plezier boven al het lawaai van de vrachtwagens, de boventoon voerde..WOUW!!

Na afloop kon ik dan ook niks anders zeggen dat ze weergaloos goed zijn  en ik mij zo goed kan voorstellen dat Joeko zijn plek in deze band heeft gevonden, want naast de super relaxte drummer Alexander van Meerten de onverstoorde strakke bassist Boudy Loogman en Bert zang en gitaar speelt Joeko Hammond op een manier waar hij voor 100% tot zijn recht komt.

Ik kreeg een stapel CD`s mee met de vraag of ik hun ook wilde managen omdat Bert er door zijn vele buitenlandse reizen niet toekomt.

Daar hoefde ik niet lang over na te denken, het antwoordt was JA.

Ook voor deze band gaat TB Bluesmanagement en RS Promotions zich voor 100% internationaal inzetten.